نام شما:
ایمیل مقصد:

 یادداشــــت: کارنامه یک انقلابی مدارا طلب.........آفرین چیت ساز اول

یادداشــــت: کارنامه یک انقلابی مدارا طلب.........آفرین چیت ساز اول


گروه: نگاه اعضاء و اهل مدارا
تاریخ درج: 1393/12/4
نویسنده: مدیر سایت
تعداد بازدید: 3

دفتر تقدیر چنین رقم خورد که اندکی بعد از آیین‌های سالگرد انقلاب، یکی دیگر از مسافران پرواز بهمن 57 در دیار ابدی منزل گزیند. صادق طباطبایی با آنکه در فهرست همراهان مشهور امام خمینی(ره) بود و کتابهای تاریخ برای هر ایرانی خاطره همراهی او در انقلاب را زنده می‌کرد، اما شناخت نسل جدید از زندگی این سیاستمدار به همان دوران کوتاه سخنگویی در دولت موقت و ارتباط نسبی‌اش با بیت امام(ره) محدود می‌شود. این در حالی است که در هفت دهه زندگی این بازمانده خاندان صدر، می‌توان نشانه‌های گذر او از هفت خوان سیاست و فرهنگ ایرانی را مشاهده کرد؛ از حضور در جنبش دانشجویی تا روزنامه نگاری و از دولتمداری و فعالیت دیپلماتیک تا تاریخ نگاری و ترجمه.
آن گونه که دوستانش توصیف می‌کنند؛ صادق طباطبایی، سال‌های منتهی به انقلاب، پای ثابت پروژه مبارزاتی تشکل‌ها و سندیکاهای دانشجویی بود. جوان انقلابی آن روز بعد از پیوستن به حلقه نوفل لوشاتو پلکان سیاست را با شتاب طی می‌کند، تا نقطه‌ای که در جایگاه سخنگوی روزهای تأسیس نظام جمهوری اسلامی قرار می‌گیرد. با این همه، زندگی او نیز بسان دیگر اعضای نسل اول انقلاب با فراز و نشیب‌هایی همراه است. با بروز اختلاف میان دو جریان ملی و مذهبی، او ترجیح می‌دهد نقش‌های سیاسی خویش را در عرصه غیر رسمی و عمدتاً به عنوان رایزن و رابط امور سیاسی دنبال کند.
نکته قابل تأمل این است که دفتر زندگی این سیاستمدار برگ‌های ناخوانده و ناگفته بسیار دارد. این کم اطلاعی از سرگذشت اولین سخنگوی دولت انقلاب تا حدی از سلوک سیاسی خود او ناشی می‌شود. دوری جستن طباطبایی از مسئولیت‌های رسمی و حکومتی باعث شد نسل جدید هیچ گاه مجال شناخت شخصیت و افکار این عضو خاندان صدر را پیدا نکند.
صادق طباطبایی در میان همقطارانش به داشتن مشی حزم و احتیاط شناخته شده است. او از ورود در مناقشات و مرزبندی های سیاسی اجتناب ورزید تا جایی که سکوت و پرهیز او در برخی بزنگاه‌ها برای دوستانش سؤال برانگیز شد. با این حال شواهد مختلف از جمله مکتوب های سیاسی طباطبایی گویای آن است که حزم و احتیاط او از سر انفعال و از جنس انزواطلبی نبود. اظهارات جدید برخی شخصیت‌ها نیز دلالت بر این دارد که وی از علایق و تعلقات دیرپای خویش نسبت به سرنوشت نظام و انقلاب دست نشسته بود.
از مجموع آنچه در اظهارات و مصاحبه‌های طباطبایی آمده چنین پیدا است که وی دست کم در دو برهه روش سکوت و احتیاط را کنار نهاده است؛ بار اول زمانی که تندباد افراط بخشی از فضای سیاسی ایران را فرا می‌گیرد در این مرحله وی آشکارا زبان به نقد رفتار نحله‌های افراطی می‌گشاید. گفتار‌هایی از طباطبایی به رسانه‌ها درز پیدا می‌کند که وی در آن به دفاع از راهبرد همگرایی و تعامل نیروهای انقلاب می‌پردازد. لبه تیز انتقادهای او در این مرحله متوجه کسانی است که بیت امام(ره) را آماج بی‌مهری خویش قرار می‌دهند.
بار دوم وی زمانی سکوتش را می‌شکند که نوشته‌ها و مقالاتی در تحریف واقعیت‌های انقلاب منتشر می‌شود. در این مرحله او سعی دارد در نقش راوی بی‌طرف و شاهد عینی صحنه‌های انقلاب ظاهر شود. از اینکه دامنه نزاع‌های جناحی به قلمرو حقایق انقلاب سرایت کند اظهار نگرانی می‌کند. شاید یکی از انگیزه‌های ورود طباطبایی به حوزه تاریخ نگاری همین رشته تحرکات و تحریفات باشد.
با این حال طباطبایی در نقد این جریان ها سبک و سلوک خاص خود را دارد، او باکی از مواجهه با این طیف از مدعیان ندارد و بر همین اساس در همه مناظره‌ها و میزگردهایی که طیف چپ و راست برپا می‌کنند حضور می‌یابد.
شاید این، ممتازترین وجه از ویژگی شخصیتی طباطبایی باشد که اهل تعامل و مدارا و گفت‌و‌گو بود. خصوصیتی که بی‌گمان خاطره آزاد اندیشی و رواداری خاندان صدر را در اذهان تداعی می‌کند. بی‌سبب نیست که ظریفی گفته است که او شوق گفت‌و‌گو و تعامل را از امام موسی صدر به ارث برده بود همچنان که شور انقلابی را از مکتب امام خمینی(ره) آموخته بود و همواره سودای تحول و دگرگونی را در سر داشت.

بستن http://www.modarair.com/news/مقالات/1393-12-04-15-36-07.html
مطالب مرتبطمطالب مرتبط:
بازديد کل : 498302     
تمام حقوق مادی و معنوی محفوظ و متعلق به سايت بنياد مدارا و تدبير مردم ایران ( تأسیس: سال 1384 ) می باشد.
نام شما:
ایمیل مقصد: