بنياد مدارا و تدبير مردم ایران (متد ما) | مروري بردلايل گسترش انفعال جنبش دانشجويي : دوري دانشجويان از سياست،تهديدي که بايد جدي گرفت

آخرین مطالب

عنوان رساله دکترای مدیریت دولتی، مدیریت منابع انسانی "طراحی الگوی شایسته سالاری مدیران در شهرداری مشهد به روش تحلیل تم"/theme analysis method/ دانشجوی محقق: حمیدرضا موحدی زاده

نمادهای مدارا و تدبیر

تحولات و چشم انداز سال 1402 را در ایران و جهان چگونه ارزیابی می کنید ؟

1- راهکار رشد تولید و کنترل تورم، اصلاح بنیادین ساختارها و نظام تصمیم گیری و صلح عادلانه با همسایگان و جهان است.

2- برگزاری رفراندوم یکی از ظرفیت های قانون اساسی و راه حل بی بدین بازگشت امید و اعتماد به مردم ایران است.

3- حذف نیروهای متخصص و کارآمد از نظام مدیریتی کشور باعث فلج شدن سیستم اقتصادی و سیاسی کشور می شود.

4- فساد سیستماتیک عامل فقر عمومی بوده و بی عدالتی در برخورد با نسل جوان و معترضان به وضع نامطلوب موجود، تغییر بنیادین را در جامعه و حکومت الزام آور می کند.

مروري بردلايل گسترش انفعال جنبش دانشجويي : دوري دانشجويان از سياست،تهديدي که بايد جدي گرفت

گروه: اخبار و نگاه دانشگاه و دانشجو
تاریخ درج: 1391/9/2
نویسنده: مدیر سایت
تعداد بازدید: 0

دانشجويان در هر دوره اي سرچشمه تحولات گسترده اجتماعي و سياسي و فرهنگي بسياري بوده اند. اگر نگاهي گذرا به تاريخ اجتماعي، سياسي کشورها بيندازيم، رد پاي دانشجويان به واسطه ميل آنها به تغيير و رشد و پيشرفت در همه يا حداقل، در اکثر تحولات جوامع مشهود است.

به گزارش پايگاه خبري فريادگر، از اولين سال‌هاي بازگشت دانشجوياني که با بورسيه دولتي به خارج از کشور اعزام شده بودند، و در پي آن تاسيس دانشگاه به شيوه نوين در کشور، دانشجويان تازه نفس ايراني هم که عمدتا از روشنفکران، صاحبنظران، و پيشروان عصر خود بودند، وارد عرصه فعاليت‌هاي اجتماعي و سياسي شدند و البته منشأ بسياري از تحولات بودند. اولين بارقه‌هاي علوم نوين، با بازگشت آنها به کشور ايجاد شد و دگرگوني‌هايي در همه عرصه‌ها در ايران آن روز ايجاد کرد و در دستگاه دولتي نيز وارد شدند.

اما امروز دانشجو و دانشگاه رنگ ديگري به خود گرفته است. جمعيت دانشجويي در کشور با روند بي سابقه اي رو به رشد است و ميل فراگير به «دانشجو بودن» روز به روز افزايش مي‌يابد. ظرفيت دانشگاه‌هاي کشور هم مطابق با اين ميل افزايش يافته و حتي از آن پيشي گرفته است، چرا که بخشي از صندلي‌هاي دانشگاه‌ها که روزي رقابت براي تصاحب آنها، نفس گير ترين رقابت براي جوانان بود، امروز خالي مي‌ماند! البته اين روند افزايشي هم از قاعده کلي «افزايش کميت برابر با کاهش کيفيت» مستثني نبوده است. به طور منطقي و بديهي انتظار مي‌رود همانطور که جمعيت دانشجويي در کشور افزايش مي‌يابد، مشارکت آنها در عرصه‌هاي گوناگون، به ويژه در عرصه مشارکت سياسي نيز افزايش يابد.اما اين، آن چيزي نيست که امروز در دانشگاه‌هاي کشور شاهد هستيم. بر اساس نتايج به دست آمده ازتحقيق پژوهشگران جهاد دانشگاهي دانشکده علوم اجتماعي دانشگاه تهران، تنها40درصد از دانشجويان ايراني به فعاليت سياسي مي‌پردازند و مهمتر اينکه، با افزايش ميزان تحصيلات، مشارکت سياسي دانشجويان نيز کاهش مي‌يابد.علت اين انفعال در فضاي دانشگاهي را شايد بتوان در نارضايتي‌هاي عمومي يا عدم تأييد جامعه يا حاکميت بر حرکتهاي دانشجويي سرنوشت ساز جستجو کرد.

چرا که همين تأييد عموم و حمايت آنها کارکردي تأيين کننده در شکل گيري حرکات اين چنيني و مشروعيت آنها دارد و به نظر مي‌رسد فقدان همين حمايت‌هاي مردمي از جبهه‌هاي خاصي از دانشجويان است که امروز فعاليت آنها را محدود کرده است. اما قطعا سياستهاي جديد دانشگاهي نيز در بروز اين انفعال از سوي آن دسته از دانشجوياني که گرايش بيشتري به سمت جريان‌هاي اصلاح طلب دارند، بي تاثير نبوده است.

تفکيک جنسيتي، اعمال تغييرات در حوزه علوم انساني به ويژه علوم اجتماعي و فلسفه، بي اعتنايي به مطالبات دانشجويان، سخت گيري‌هاي بي‌اساس و... احتمالا موثرترين عواملي هستند که باعث اين دلمردگي در عرصه مشارکت دانشجويي شدند. به طوريکه امروز نه تنها خبري از فعاليت‌هاي سياسي - اجتماعي آزادانه و بدون نظارت و قضاوت شخصي در دانشگاه‌ها نيست بلکه متأسفانه با خيل عظيم دانشجوياني که براي گرفتن پذيرش از دانشگاه‌هاي مختلف دنيا تکاپو مي‌کنند مواجه هستيم. البته درصد بالايي از دانشجوياني که پس از فارغ التحصيلي از کشور خارج مي‌شوند را دانشجويان نخبه دانشگاه‌هاي برتر کشور تشکيل مي‌دهند و اين به معناي از دست دادن بخش قابل توجهي از سرمايه انساني متخصصي است که براي تربيت او هزينه شده است.

به نظر مي‌رسد با وجود اين سياست‌ها که هر روز نيز بر شدت آنها افزوده مي‌شود، جنبش‌هاي دانشجويي در ايران که در تمام کشورهاي دنيا از تأثيرگذارترين نهادهاي اجتماعي و سياسي در عرصه تحولات هستند، به کلي حذف شوند يا تبديل شوند به پايگاهي براي آن دسته از فعالان سياسي که به دنبال يافتن حمايت دانشجويي پيرو و کاملاً فاقد درک و بينش سياسي باشد تا افکار آن‌ها را در سطح دانشگاه تبليغ کند و در حد يک ابزار سياسي تنزل دهد که اين تهديدي است که بايد آن را جدي گرفت.

http://www.modarair.com/news/اخبار-دانشگاه/جنبش-دانشجويي.html

مطالب مرتبط:

نام شما:
ایمیل مقصد:

نام شما:
ایمیل مقصد: