بنياد مدارا و تدبير مردم ایران (متد ما) | معصومیت از دست رفته : لزوم همدلی جهانی در مورد حقوق کودکان

آخرین مطالب

عنوان رساله دکترای مدیریت دولتی، مدیریت منابع انسانی "طراحی الگوی شایسته سالاری مدیران در شهرداری مشهد به روش تحلیل تم"/theme analysis method/ دانشجوی محقق: حمیدرضا موحدی زاده

نمادهای مدارا و تدبیر

تحولات و چشم انداز سال 1402 را در ایران و جهان چگونه ارزیابی می کنید ؟

1- راهکار رشد تولید و کنترل تورم، اصلاح بنیادین ساختارها و نظام تصمیم گیری و صلح عادلانه با همسایگان و جهان است.

2- برگزاری رفراندوم یکی از ظرفیت های قانون اساسی و راه حل بی بدین بازگشت امید و اعتماد به مردم ایران است.

3- حذف نیروهای متخصص و کارآمد از نظام مدیریتی کشور باعث فلج شدن سیستم اقتصادی و سیاسی کشور می شود.

4- فساد سیستماتیک عامل فقر عمومی بوده و بی عدالتی در برخورد با نسل جوان و معترضان به وضع نامطلوب موجود، تغییر بنیادین را در جامعه و حکومت الزام آور می کند.

معصومیت از دست رفته : لزوم همدلی جهانی در مورد حقوق کودکان

گروه: گفتگو و تعامل تمدن ها و ادیان
تاریخ درج: 1391/10/8
نویسنده: مدیر سایت
تعداد بازدید: 1

معصومیت از دست رفته

لزوم همدلی جهانی در مورد حقوق کودکان :

کودکان سوخته بال پیران شهر یا سینه زخم خورده کودکان آمریکایی که در حادثه تیراندازی اخیر از دنیا رفته اند پیام آشکاری برای فعالان حقوق بشر و تمامی دست اندرکاران آن دارد و آن لزوم اجماع و همدلی بر سر حفظ بیشترین منافع برای بیشترین کودکان است؛ هدفی ارزشمند، دشوار و البته دست یافتنی.

نویسنده :
آزاده السادات طاهری

دیپلماسی ایرانی: در جهان شمولی حقوق بشر و هنجارهای آن میان اندیشمندان بحث بسیار در گرفته است. پرسش اینجاست که آیا اساسا می توان از ارزشهایی جهانی در این خصوص سخن گفت؟ حقوق بشر جهانی است یا نسبی؟ پرسشی که پاسخ بدان بدون توجه به مبانی فلسفی حقوق بشر- که خود موضوع چالشهای گونه گون بوده- چندان ساده نیست.

فارغ از این پرسش ها البته حقوق بشر مخالفانی قدرتمند نیز دارد. بسیارند کسانی که اشکارا و نهان به آنچه حق های بشری نامیده می شود معترضند. گرچه حقوق و آزادی های مورد اعتراض بیشتر در حوزه حقوق و آزادی های مدنی می گنجند؛ حوزه ای که هدف از آن محدود کردن دریای کرانه ناپدید اختیارات و اقتدار دولت است. حق های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی از قبیل مسکن، بهداشت و آموزش از این بخت برخوردارند که با واکنش های منفی کمتری مواجه گردند. آنها اسباب اولیه برای زندگی هر انسانی را تضمین می کنند و لذا در ضرورت و لزومشان شک و تردید کمتری ایجاد می گردد.

با وجود تمام این اختلافات و دیدگاه های متفاوت و گاه به غایت متعارض، پاره ای موضوعات هستند که اجماع بیشتری بر سر آنها وجود دارد. گویی عواطف انسانی هستند که در این قلمرو حکمرانند و به قاعده انسانیت مخالفتی با آنها صورت نمی پذیرد. «حقوق کودکان» از این دست مقولات است. کودکان نیازمند توجه و حمایتند. آنان به واسطه خردسالی و کم توانی خود نیازمند حمایت از جانب بزرگسالان هستند. این حمایت ابعاد گوناگونی دارد. در بهداشت و تعلیم و تربیت، خوراک و پوشاک و رفاه، کودک نمی تواند آنچه را نیاز دارد تامین کند و این والدین و سایر مسئولان و متکفلان امور هستند که باید بدین مهم مبادرت ورزند. کودکان معصوم و بی گناهند؛ پاک و دور از تمامی چالشهای اندیشه، عقیده و مذهب. فرشتگانی دوست داشتنی که در نگاهی کلان تر، نقطه آغاز تحولات در جامعه و آینده سازان آن هستند.

این چنین است که «حفظ منفعت کودک» در میان موازین حقوق بشری جایگاهی ویژه می یابد؛. کنوانسین حقوق کودک بدل به یکی از اسنادی می شود که با اقبال گسترده جهانی مواجه می گردد و کشورهای مختلف با نظام های سیاسی و حقوقی متفاوت بدان ملحق می شوند.

چنین اجماعی است که نقض حقوق کودکان را در هر زمان و مکان دردناک، غیر قابل تحمل و نابخشودنی می نماید. دیدن چهره زجرکشیده و رنجور کودکی که به خشونت خانگی آزرده شده و یا به واسطه فقر به کاری دشوار و نامناسب مشغول است، برای هیچ وجدان بیداری ساده نیست. حال اگر نقض حقوق کودکان و آسیب دیدن آنها جلوه ای گروهی داشته باشد فاجعه عمقی دیگر می گیرد و گویی هماوایی بر سر محکوم کردن آن نیز بیشتر می شود.

به بیان دیگر دردو اندوه و مرگ کودکان پدیده ای است که محکوم کردن آن بدون توجه به مذهب و دولت و بستر وقوع آن یکپارچه صورت می پذیرد. فرقی نمی کند که کودکان در مدرسه ای در روستایی در ایران در آتش محرومیت بسوزند و یا در نیو تاون آمریکا به خشم نامعلوم جوانی اسیر گلوله شوند. هر دو تلخ، اندوه آفرین و غمبارند و کسی شک نمی کند که باید از کودکان در برابر چنین فجایعی حمایت کرد. اختلافات سیاسی نیز در پرتو اندوه ناشی از این حوادث رنگ می بازند؛ تو گویی کودکان موضوعی فراتر از این اختلافاتند.

با این مقدمات به نظر می رسد حقوق کودک و حمایت از آنها می تواند نقطه شروعی مطلوب و منظری قابل تامل در گسترش حمایت جهانی از حق های بشری باشند. جمله استاد عزیزی را هیچ گاه فراموش نمی کنم که می گفت اختلاف بر سر حقوق بشر زیاد است. اما چرا به جای تاکید بر اختلافات بر مشابهت ها پای نفشریم؟ چرا از زمینه هایی آغاز نکنیم که توافق بر سر آن بیشتر است؟

*آزاده السادات طاهری- دکتری حقوق عمومی و مدرس دانشگا

http://www.modarair.com/news/گفتگو/حقوق-کودکان.html

مطالب مرتبط:

نام شما:
ایمیل مقصد:

نام شما:
ایمیل مقصد: