زير پوست اين ابرشهر مگر چه ميگذرد؟ چرا ظاهر عمومي تهران اينقدر پليسي است؟! |
گروه جامعه: طرح تهيه اين گزارش، در پي دريافت يك نامه يكي از هموطنان به سايت شكل گرفت. كاربر شهرستاني بهارنيوز در نامه نوشته است: «مدتها بود به تهران نيامده بودم كه اوايل ماه جاري (ارديبهشت) براي انجام امور درماني يكي از اعضاي نزديك خانوادهام حدود يك هفته ناچارا مقيم تهران شدم. اهل يكي از شهرستانهاي استان فارس هستم و آخرين باري هم كه به تهران آمده بودم سال ۸۷ بود كه براي انجام كاري اداري دو روز به تهران سفر كردم؛ اما اين بار كه به تهران آمده بودم چند نكته مرا غافلگيركرد كه برايم عجيب و بسيار سئوالبرانگيز بود. قبل از هرچيز به روحيه تهرانيها بپردازم. در اين چند روز با توجه به روحيه كنجكاوي كه دارم همواره از خود ميپرسيدم چرا اين شهر بزرگ اينقدر افسرده و شهروندانش پژمرده و عصبانياند؟!
سئوالم را كه با برخي از تهرانيها مطرح ميكردم پاسخ درستي نميشنيدم. بيشتر نگاهم ميكردند و نيشخندي ميزدند! اما يك راننده آژانس راحتتر پاسخم را داد، ميگفت: چرا افسردهايم؟! مگرشما در شهرستان شاد و سرحال و قبراقيد؟! پاسخ دادم فكر كنم در مقايسه با شما تهرانيها شادتر و سرحالتريم! او و برخي ديگر از شهروندان پايتختنشين كه سر صبحت را با آنها باز ميكردم عمدتا بيحوصله و خسته بودند و ميگفتند: ترافيك، شلوغي، دود و آلودگي هوا، آلودگي صوتي، و پديده تازهي پارازيتهاي ارسالي «براي محو كانالهاي ماهوارهاي»، حاصلي جز سردردهاي مزمن، خستگي، عصبيشدن، كمحوصلگي و انواع و اقسام بيماريهاي روحي و جسمي براي آنان در پي ندارد. ضمن اينكه در عرصه امور زندگي و معيشتشان هم حرف و سخنشان قبل از هر چيز از گراني و تورم بود و سختي و مشقت امرار معاش. يك جوان تهراني ميگفت: «تهران آنگونه كه بزرگهاي خانواده برايمان تعريف ميكنند، روزگاري جاي زندگي بود اما حالا فقط نامش همه را فريب ميدهد، شهرستانيها هم بيخود غبطه ما را نخورند و يا فكر نكنند مسئولان به تهران ميرسند. كدام رسيدگي؟ كارهاي صورت گرفته را بايد در مقياس جمعيت و بزرگي تهران ارزيابي كرد. در شهري كه تنفس كردن هم سخت باشد؛ مسئولانش چه كردهاند؟ احداث چند اتوبان، پل و پارك خوب است اما در مقابل كوه مشكلات و مهاجرپذيري اين شهر 15 ميليون نفري به چشم نميآيند» در بيمارستان سر صحبت را با يك پزشك جوان باز كردم. او نيز از همه چيز تهران ميناليد، گرچه اصالتا تهراني بود اما ميگفت مدتهاست به اين فكر ميكند كه يا از اين شهر برود به يك شهرستان يا كلا از كشور مهاجرت كند. برايم جالب بود كه در اين شهر همه مينالند. از راننده آژانس تا پزشك و پرستار و كارگر و كارمند.... بگذريم. ولي موضوع مهمتري كه باعث نوشتن اين سفرنامهام به تهران شد(!) اين مواردي نبود كه در بالا به آن اشاره كردم. نكته مهم و اصلي كه برايم عجيب مينمود فضاي خيابانها از نظر حضور گسترده و بي شمار نيروهاي پليس بود. به جرات و بياغراق بايد بگويم و متعجبانه اعلام كنم كه در اين مدت به هر خيابان، ميدان، چهارراه و حتي پاركها و... كه گذري ميكردم بيش از هر چيز نيروهاي رسمي و وظيفه انتظامي را ميديدم به نحويكه برخي اوقات فقط خيره مي شدم و تعداد آنان را در طول يك خيابان شمارش ميكردم! بر سر هر چهار راه و ميداني، چندين كيوسك نيروي انتظامي با چندين دستگاه خودرو مستقر شده كه چند سال پيش كه به تهران آمده بودم حتي يك صدم آنها را نميديدم. هر چند صد متر چند نيروي پليس راهنمايي در خيابانهاي تهران به چشم ميخورند. در برخي ميدانهاي شلوغ شهر آنقدر ترافيك خودروي پليس به چشم ميآيند كه در يك لحظه فكر ميكني واقعا چه اتفاقي رخ داده است؟! يكي- دو روز اول كه در تهران بودم از سر كنجكاوي از برخي ماموران ميپرسيدم: «سركار؛ خبري شده؟!» بندههاي خدا نگاهي به من ميكردند و وقتي به خاطر لهجهام خيلي سريع متوجه ميشدند از شهرستان آمدهام و مسافرم، پاسخ ميدادند نه چه خبري؟! و من همچنان در تعجب باقي ميماندم كه پس اين همه پليس براي چيست؟! چند روز كه گذشت فضاي پليس شهر برايم عادي شده بود و به همين دليل هم فكر ميكنم خود تهرانيها و ساكنان و مسوولان اين شهر اصلا متوجه نيستند يك غريبه «تازه وارد» وقتي وارد پايتخت كشور ميشود چه احساس غريب، متعجبانه و مبهمي برايش ايجاد ميشود. واقعا چهره تهران پليسي و امنيتي است. به عنوان يك شهروند البته همواره بايد به حافظان امنيت و عبور و مرور شهر دست مريزاد گفتي اما به مسوولان نيروي انتظامي و تصميم گيرنده كشور، ميبايد دوستانه و به عنوان شهروند ايراني خطاب كنم چارهاي بينديشيد و از اين همه فضاي پليسي حاكم بر پايتخت بكاهيد. زيرا در چنين وضعيتي كه وجب به وجب پايتختش مملو باشد از پليس، گشت، كيوسك انتظامي، ونهاي گشت ارشاد و يگان امداد (براي مبارزه با بدحجابي)، راهنمايي و رانندگي و ... » همواره اين سئوال در هر ذهن كنجكاوي زنده ميماند كه در زير پوست اين ابرشهر مگر چه ميگذرد؟ ...وقتي به شهرم خودم بازگشتم، تا روزها كنجكاو بودم تا مامور و پليسي را در خيابانهاي شهر مشاهده كنم، فقط تعدادي پليس زحمتكش راهنمايي و رانندگي را ديدم كه هر چند دقيقه سوتي كشيده و خودروها را هدايت ميكردند و سپس به تهران، تهرانيها، دود، پارازيت، ترافيك و سردردي كه آن چند روز سراغم آمده بود و حالا اثري از آن نبود و از همه مهمتر هزاران پليس و ماموران و انواع و اقسام خودروها و كيوسكهاي انتظامي و ...فكر ميكردم كه واقعا پايتخت ايران، چرا اينگونه شده است؟ ...............................................
نامه اين شهروند و هموطن بسيار طولانيتر و مفصلتر از اين است كه قسمتهايي از آن را در بالا خوانديد؛ اما در تكميل و تاييد اظهارات و نظرات دلسوزانه اين هموطن بايد بيفزاييم كه سالهاست در كشورهاي مختلف «حتي جهان سوم» حضور پليس در شهرها به حداقل رسيده، به گونهاي كه در برخي ممالك پيشرفته صنعتي در طول ۲۴ ساعت هم اگر در خيابانها، عبور و مرور داشته باشيد يك نيروي پليس را به هم چشم نميبينيد! اكثر نظارتها در كشورها مكانيزه شده است. رفت و آمد و عبور و مرورها با دوربين كنترل ميشود. امري كه در تهران نيز در حال اجراست «براي مثال كنترل ورود خودروها به محدوده ترافيكي شهر كه تا يكي دو سال پيش توسط ماموران صورت ميگرفت حال بر عهده دوربينهاي پليس است و ...» اما با همه اينها، اثرش را در كاهش نيرو نه تنها مشاهده نميكنيم بلكه مشهودتر نيز شده است!
بر همين مبنا و نگرش، مديران سياسي كشورها نيز همواره در تلاشند در انظار عمومي شهرها، اثري از پليس نباشد و يا به حداقل برسد تا شائبه امنيتي بودن مديريت آن كشور به ذهنها خطور نكند؛ اما چرا در ايران و خصوصا در پايتختش، روز به روز رنگ و بوي شهر پليسيتر شده است، سئوال مهمي است كه براي هر شهروند تازه وارد و مسافري، كاملا در ذهن خطور ميكند و مسوولان بايد براي برونرفت از اين معضل چارهاي بينديشند.
آن هايی که راه حل همه چیز را در ضرب و زور و بگیر و ببند و .... می دانند باید جوابگوی این وضع باشند.
من تهراني از تهران فرار كردم تا از آلودگي هوا نجات پيدا كنم تهران را سپردم به آنهاي كه عاشقانه از جاي جاي ايران روانه شده اند به سمت پايتخت ولي هم وطن عزيز نميدانم تو كجاي استان فارس هستي ، در شهري كه جايگزين تهران كرده ام اگر چه هوا كمي بهتر است ولي اين شهر ( قزوين) هم مانند تهران محيطي امنيتي دارد و مردم غمگين و افسرده اند در اين شهر هم مانند بسياري از شهرهاي بزرگ پارازيت باعث بسياري ازخرده جنايت ها ( مانند سقط جنين ،سردردهاي مزمن و دردهاي ديگر.......)است.
آب و هوای قزوین از آلوده نیست؟؟
جز 4 شهریه که توی آلودگی اولن (44997) بله این هموطن درست میگه . واقعا جای تاسفه . اینها همه اثرات 88 است . یه جورایی غیر مستقیم در شهر تهران تا اطلاع ثانوی حالت فوق العاده اعلام شده و تا این دولت هست این وضع هم خواهد بود . اون درگیریها تموم شد ولی اثراتش بعد از 4 سال هم چنان ادامه داره . خدایا به دادمون برس ... ما رو از این وضع نجات بده ...
دوشواری؟ دوشواری نداریم من
خیلی هم خوبه یکه کوجای دنیا مثل تیهرانه؟ شهرداری شومایی؟ تا آنجایی که من میدونم: تهرانی ها مرفه بی درد هستند و هیچ غم و غصه ای هم ندارند...
هموطن عزيز ! به خاطر داشتن اين روحيهء طنز بهت تبريك ميگم ! اما اگر اين مطلبي كه ارسال كردي طنز نيست و واقعاً اينطور باور داري ، بايد بخاطر داشتن روحيهء كينه جو و حسادت بي منطق و كور ، و داشتن عقده دروني حتماً به پزشك مربوطه مراجعه كني تا نوع بينش و طرز فكرت نسبت به همنوعان و مخصوصاً هموطنانت كه در سختي افتاده اند اصلاح بشه ! هموطن درد من درد تو ، و درد تو درد من است!!! بايد باهم كاري كنيم تا دردهايمان را تسكين باشيم و مرحم !!! (44947)
تا اونجایی که من میدونم تو اصلا هیچی نمیدونیییییییییییی (44962)
هیچ فکرشو کردین اگه یه خارجی بیاد ایران و اینقد پلیس تو خیابونا ببینه اولین فکری که میکنه چیه؟؟؟مطمئنا پیش خودش میگه اینجا جنگله یا اینا از زندگی اجتماعی چیزی بلد نیستن که باید پلیس بالای سرشون باشه تا امنیت باشه!!!!.........
دنیا دار مکافات است ؟؟؟؟
پلیس امنیت یا ترس؟؟؟؟؟؟ بروبابا بدحجاب نباشید مزاحم نوامیس نشید سگ نیارید شیشه ددی نکنید فحشاع راندازید تا ناجا نیاد خسته نباشید ناجا (44814)
املاء ي خودتو تقويت كن ! فحشاء نه فحشاع!؟؟؟ (44821)
بله عزیزم دقیقا همینها که گفتی بهانه های پلیس است نه البته دلایل واقعی (44893)
واقعا برات متاسفم
امثال تو هستند که مملکت به این روز افتاده (44963) متن را خوب نوشته بود
کجا سفارش میدی اینجوری بنویسن؟ من حاضرم شرط ببندم این متن سفارشی است اگر مردید بیاید شرط ببندیم و اگر مردتر بگید راست میگم که سفارشی است بهارنيوز: متوجه نشديم، متن سفارشي نوشته شده يعني چه. اما توضيحا اينكه ايميل (نامه) دريافتي، پس از تنظيم و ويرايش آن هم به صورت خلاصه شده در سايت كار شده است. (44808)
من مشهدیم
باور کنید وقتی به تهران می روم از عصبانیت تهرانی ها شوکه می شود. اصلا تحمل ندارند و بلافاصله به یکدیگر عکس العمل نشان میدهند. البته می دانم عوامل زیادی در این قضیه دخیل است اما واقعا گرانی ، دود و ... برای اکثر شهرهای دیگر هم هست. نتیجه 8 سال ....{به جرات میگویم از روز اول این هشت سال}.نتیجه بی تدبیری های اقتصادی.فرهنگی.سیاسی.و عدم توجه به سلامت روح و روان مردم. و اندیشیدن به خود و خود و خود نتیجه اش همین است که نقل شد و چه زییا و بی غل و غش از دل بر آمد. اگر فکر شود که نتیجه یی جز آنچه گفته شد میتوانسته در بر داشته باشد .بسی به خطا رفته ایم. خداوند همه ما را آخر عاقبت به خیر بگرداند.
با تاسف بايد عرض كنم نه تنهادر تهران بلكه در شهرستانها و حتي روستا ها نيز وضع به همين منوال است مردم افسرده و نگرانند وكمتر خنده بر روي لبان آنها مي نشيند در كمال نا اميدي اميدوارم مسؤلان و قانونگزاران باهمكاري مشاوران و روانشناسان بداد اين مردم برسند
دوستان اصلاح طلب من. بله زیر پوست شهر خیلی خبرهاست و شما هم خوب میدونید ولی همیشه خودتون رو به اون راه میزنید.
همه این ها به بخاطر امنیت خودمون هست زنده باد برادران وخاواهران امنیت وناجاممنون ام ازتون
خدا رو شکر هر روز داریم نتیجهی این امنیت خیلی بالا رو میبینیم. این همه قتل و تجاوز و اسید پاشی و.... پس چرا جواب نمیده؟
البته آره راس میگی، یادم افتاد، اینا از زمان میرحسین و هاشمی و خاتمی شروع شد!!!!! (44834) آقای محمدحسن این همه پلیس برای امنیت سیاسی توی خیابان هستند. امنیت اجتماعی خوابش را ببین. (45031)
بابا برید حال کنید دیگه! این همه ارزونی! قیمت خونه و خودرو و دلار و طلا و بنزین و مرغ و گوشت و نون و ... هم که 100 درصد ارزون شده!!!
با سلام به دوستان
من از استان گلستان هستم و سال 90 مجبور شدم برای دو سال در تهران باشم واقعا این مطالبی که تو این نامه گفته شده خیلی درست و واقعیته!!!!!البته دوستمون به خیلی چیزها اشاره نکرده : مترو و اتوبوس های تهران اینقدر شلوغ هست که نمیشه داخلش نفس کشید و همه هم بهم چسبیدن ولی اینجا اگه اتوبوس صندلی خالی نداشته باشه کسی سوار نمیشه با عرض معذرت اینجا گوسفندا رو هم اونجوری رو هم نمیندازن که تو تهران مسافرا رو سوار میکنن. اگثر ادم ها تو تهران سعی میکنن به هم کلک بزنن و حتی دوست هم به دوستش داره کلک میزنه. اكثر آدمها نه. عمدتا بخشي از مهاجران به تهران و البته عدهاي از تهرانيهاي اصل (44838)
دوست من ! اين قدر تهراني ، غير تهراني و مهاجر و شهرستاني و ... راه نيندازيد !!!
ما همه هموطن و ايراني هستيم ! پس بايد مراقب بيان جملات و نوع احساساتمان باشيم !!!!!! (44951) به نظر من هم مطالب بالا کاملا درست بود اما واقعا راه برگرداندن شادی و نشاط به جامعه چیست؟
عشق است سرزمین بختیاری :چهارمحال_بدون دود و درد_ارامش مردم شاد _بدون سروصدا عالی عالی ولی...!!!ولی محروم از امکانات...
خسته نباشی ! هم خدا رو میخوای هم خرما رو !؟ خوب اگه اونجوری که شما میخوای بود میشد پایتخت ملت هجوم میوردن !!! (44954)
یک مثل آمریکاییست که میگه چکش همه را میخ می بیند!
من اظهارات این هموطن رو تایید می کنم.
سال گذشته برای شرکت در نمایشگاهی در تهران، حدود یک هفته میهمان پایتخت بودم. متاسفانه مردم تهران افسرده تر و عصبانی تر از سایر شهروندان ایرانی هستند. اکثر مشکلاتی که تهرانی ها دارند در تبریز نیز هست، اما من چنین جوی در شهرم نمی بینم. امیدوارم مردم تهران از این وضع کسالت بار خارج شوند... تا ملتی نخواد وضعیت خودشو تغییر بده،در اوضاع و احوال آنها هیچ تغییری ایجاد نمیشه.خود خدا تو قرآن به این موضوع اشاره کرده.پس باید خودمون بخوایم و تلاش کنیم و به خدا توکل کنیم.تلاش همراه با توکل.نه مثل این دوره زمونه که همه دست رو دست گذاشتن و هیچ کاری نمیکنن فقط میگن خدا کمکون کن یا به دادمون برس.تا خودمون نخوایم هیچی درست نمیشه...
|
- مهارت ها و شيوه هاي علمي و کارآمد براي رفع اختلاف
- حذف سنگسار از قانون جدید مجازات اسلامی
- ۲ خرداد، نوسازی انقلاب...
- گزارش رویترز از رستوران زن افغان برای نجات معتادان (+عکس)
- آفرينش: خطر افسردگي در ايران
- دبير انجمن روانپزشکان ايران در گفتوگو با «مردمسالاري» عنوان کرد: اضطراب زمينهساز خشم، پرخاشگري و عصبانيت در جامعه
- سلامت اجتماعی ، مغفول در حجاب سیاست / مهدی راستی
- با اعتماد و افكار عمومي جامعه ايراني چه كردهايم؟ چوب حراج بر اعتماد جامعه و افكار عمومي ايراني!
- ۱۰کشور دارای بیشترین امید به زندگی
- به بهانه شب یلدا / نگاهی به آئینهای شب یلدا در ایران
- مولفه هاي يک ارتباط موثر
- ک فعال حقوق كودك درگفتوگو باایلنا: ۲ و نیم میلیون کودک به جای تحصیل، کار میكنند
- گزارش كامل از دادگاه ۴ متهم به زورگیری+تصاوير متهمان زیر ۲۴ سال سن دارند؛ «فقر» ما را اينكاره كرد
- راست و دروغ در متن زندگي اجتماعي شكل ميگيرد
- چای و زندگی روزمره شهری در ایران
- قانون مشابه و تكراري تصويب ميكنيد تا چه شود؟ مشكل كشور نبودن قانون نيست، قانونگريزي است
- ممنوعیت و مصادیق دوشغله بودن تصويب شد در کجای دنیا اجازه میدهند یک نفر ۱۰جا کار کند؟
- 7 عادتی که برای موفقیت باید کنار بگذارید...7 عادت انسانهای موفق
- براي انتخابات صنفی پزشکان ! ردصلاحيت نامزد اصلاحطلب رييسجمهوري
- «ملی کردن امنیت»؛ به مثابه گام نخست توسعه
- هادی معتمد در گفتگو با فرارو تحلیل میکند / چرا مردم به یکدیگر «رحم» نمیکنند؟
- زندگیشاد چیست؛ زندگی پرمعنا کدامست؟
- رئیس انجمن جامعهشناسی ایران : آمار جرائم در كشور هر روز بیشتر میشود
- عماد افروغ و سعيد معيدفر بررسی كردند؛ تولد بزههای اجتماعی از دل فقر
- تاملاتی در باب جامعه ایران؛ خانهای روی شن / احسان شریعتی
- بحرانیترین سالهاي ازدواج و طلاق در كشور
- رویکرد امنیتی علت زیرزمینی شدن آسیبهای اجتماعی
- لطفاً «شادی» را آزاد کنید! جامعه غمگين و افسرده فرجامي ناخوش دارد
- جامعه شناسی به زبان ساده / دکتر صادق زیباکلام
- علی رضا قلی : جامعه شناسی نخبه کشی / علل عقب ماندگی ایران و نقش مردم، حاکمیت و عوامل خارجی
- توسعه به مثابه آزادی / حسین حقگو
- یادداشت علی شمخانی : افق روشن است / چه جنگی سختتر و دهشتناکتر از جنگی که برای عقب نگه داشتن یک ملت و سدّ کردن مسیر پیشرفت آن وجود دارد؟!
- مرزنشينان ما هم روزگار غريبي دارند / «كولبري»؛ يكشغل يا مشكل حاد اجتماعي ؟
- جامعهشناسی ازدواج و عشق در ایران / هاله میرمیری
- اسماعیل حسینپور : چرا مالزی بینفت آنشده؛ ما با دریای نفت این؟ این قصه نیست، سیاه نمایی هم نیست...!
- بنزین آلوده، خودرو غیر استاندارد، صنایع آلودهساز / جامعه مدنی به مثابه پاد زهر
- داستان تلخ سبد در ایران؛ رابطه مستقيم زوال معیشت و كرامت شهروندي / ليلا واحدي
- گزارش شرق الاوسط از ورزش اجتماعی بانوان: دوچرخه سواری بانوان ایرانی قانونی یا غیرقانونی؟+تصاویر
- «مصطفی معین»، رییس کرسی «یونسکو» در آموزش : افزایش اعتماد و عدالت در جامعه اختلالات روانی را میکاهد
- ۶ شرط اساسي براي پيمودن مسير موفقيت
- آقای دکتر هادی خانیکی، پژوهشگر قلمروی ارتباطات و علوماجتماعی، «جامعه نظارهگر» را روندی میداند که از مدتی پیش در اجتماع ما شکل گرفته و درحال انتشار است.
- بیکاری در ایران،علل و راه حل های رفع بیکاری / ابراهیم گراوند
- بیتفاوتی اجتماعی ناشی از عدم تعلق است/ سندرم بیتفاوتی اجتماعی در جامعه ايران
- بسترهای اعمال خشونت در جامعه/ اگر قانون همسو با نیازهای روز مردم نباشد واپس زده می شود/ گیتی پورفاضل، حقوق دان
- امنیت اجتماعی چیست؟ میثم تولایی
- نگاهی به مشکلات جامعه از منظری دیگر/ از پمپاژ ناامیدی به جامعه باید پرهیز کرد
- محمدعلی جداری فروغی، وکیل پایه یک دادگستری و حقوقدان: اسیدپاشی بر صورت دختران اصفهانی؛ فاجعهاي كه از خشكشدن زايندهرود بدتر بود
- سخنگوی قوه قضاییه: اسیدپاشیهای اصفهان اقدامی ناجوانمردانه است/ عاملانش به اشد مجازات میرسند+حلقه مفقوده در پروندههای اسیدپاشی
- نیاز جامعه به تخلیه روانی، دلیل تجمع گسترده مردم در مراسم پاشايي
- لزوم مدیریت خشونتاجتماعی/ از بین رفتن اقتدار قانون= افزایش خشونت
- بررسی توهين یکجامعهشناس بهمردم و هنرمندان/ اقليما: اگر مردم نفهمند چرا برايشان سخنراني ميكني؟
- چرا «سندرم دروغ» در ايران نهادينه شده است؟
- گزارش گاردين از داستان ناپایان نان در ايران/ شعلهورتر شدن آتش نانواییها با افزایش قیمت نان
- تفریح مجازی بهجای تفریح جمعی! بحران «تفریح» معضل خانوادههای ایرانی
- يك روانشناس: حال جامعه ایران خوب نيست/ آموزش مهارت زندگی راه ارتقای بهداشت روانی جامعه
- خلاصه ای از کتاب جامعه شناسی نخبه کشی نوشته علی رضاقلی
- نهادینه شدن این معضل اجتماعی در جامعه ی ما می تواند مانع بزرگی در راه پیشرفت و توسعه کشور باشد.
- راهکارهای افزایش نشاط اجتماعی: افزایش آمار طلاق از عوارض خستگی روح و روان
- "اعصاب ندارم" جمله آشناي جامعه امروز ايران/ نداشتن اعصاب نقطه مشترک مردم ایران!
- گسترش شادي نياز امروز جامعه ايراني
- افزايش شاخص رنج بشری در ايران/ در ایران برای خيلي از امور بی ارزش هزينه ميكنيم
- ضرورت تمرکز زدایی نیاز توسعه پایدار/ تنوع قومیتی فرصتی برای توسعه ایران/ عطا افشاریان
- گر بتوانی دنیا را اندکی بهتر از آنچه تحویل گرفتهای تحویل دهی؛ خواه با فرزندی نیک، خواه با باغچهای سرسبز و خواه با اندکی بهبود شرایط اجتماعی
- فعالیتهای فرهنگی و پیشگیری از اعتیاد/ اعتیاد نگرانی اساسی بیش از 90 درصد مردم
- دکتر محمد امین قانعی راد رئیس انجمن جامعه شناسی ایران: برای اینکه جامعه ای شاد باشد باید دغدغه های اجتماعی و معیشتی نداشته باشد.
- تنها کمپ ترک اعتیاد زنان تهران در حوالی چیتگر واقع شده است. متن زیر، گزارش میدانی تکاندهندهای از این مرکز است.
- در حال حاضر طلاق عاطفی در بین افراد تحصیل کرده سه برابر دیگر افراد می باشد
- رئیس سازمان بهزیستی در گفتوگو با ایلنا: افزایش آسیبهای اجتماعی نگرانکننده است
- اگر آرزوی صلح دارید عدالت کشت کنید/ Si vis pacem, cole justitiam
- در گفتوگو با ایلنا اعلام شد: شهرداری دستور تخلیه مرکز جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان را داد/ از ما سوءاستفاده شد
- بررسی دو آمار متفاوت از گرایش به دین؛ جامعه از مذهبیون ناامید شدهاست
- از سياست رهايي نداريم: اين روزها از ميدان جامعهشناسي ايراني صداهاي اميدواركنندهاي به گوش ميرسد.
- رییس سازمان بهزیستی گفت: هشت هزار کارتنخواب در کشور وجود دارند که سبب بروز ناهنجاریهای اجتماعی شده اند.
- «ارتقای کیفیت زندگی شاخصی برای توسعه اجتماعی»/ امیریوسف وحدانی
- از کودکآزاری تا فربهپروری: از باباطاهر است که «یکی را میدهی صد ناز و نعمت، یکی را نان جو، آلوده در خون».
- یک جامعهشناس مطرح کرد؛ خانهگریزی فرزندان در زندگیهای سرد امروزی
- چرا روزنامهها مخاطب خود را از دست دادهاند/ یکی از دلایل قهر مخاطب، این است که رسانه ها پاسخگوی نیاز مخاطبان نیستند.
- اعتیاد موجب نگرانی جامعه شده است/ رکورد آسیب های اجتماعی در دست اعتیاد
- میل ابدي به ماندگاری در عرصه سیاست در ايران! لزوم متعادلسازی و چرخش نخبگان در كشور
- از بحران مشروعیت تا وخامت اجتماعی نتيجه «انحصارگرایی» در ساخت قدرت سیاسی
- مجلس کارآمد در تعریف معقول آن مجلسی متکثر است که صدای بخشهای مختلف جامعه در آن شنیده میشود.
- یک مترجم اشعار خیام گفت: خيام در 79 رباعي به نوعي از مرگ حرف ميزند که بسياري تصور ميكنند او انسان بدبيني بوده ولي بنده عرض ميكنم كه خيام حقيقتبين بوده است.
- پژواک وضعیت سیاسی، اجتماعی و اقتصادی ما/ درنگی در گزارش تكاندهنده وزیر کشور/ رضا صادقیان
- با این همه آسیبهای اجتماعی چه باید كرد؟ لزوم تسهیلگری و الگوی مشارکتی اجتماعمحور
- قیام ملی 30 تیر ماه 1331 به روایت تاریخ؛ مردم چگونهدكتر مصدق را نخستوزير كردند؟ غلامحسین دهدشتی
- از چنين جامعهاي چه توقعی میتوان داشت؟ دردهای مشترک ما و بيتفاوتيهايمان/ مرتضی آژند