نام شما:
ایمیل مقصد:

شب غم خانواده هنر و سینما؛ گروه هنری: استاد عباس کیارستمی که برای ادامه درمان بیماری خود به فرانسه سفر کرده بود، در سن ۷۶ سالگی و در ماه تولدش درگذشت./ استاد به «خانه دوست» رفت

شب غم خانواده هنر و سینما؛ گروه هنری: استاد عباس کیارستمی که برای ادامه درمان بیماری خود به فرانسه سفر کرده بود، در سن ۷۶ سالگی و در ماه تولدش درگذشت./ استاد به «خانه دوست» رفت


گروه: فرهنگ، تاریخ، ادبیات و هنر
تاریخ درج: 1395/4/15
نویسنده: مدیر سایت
تعداد بازدید: 0

کارگردان بزرگ سینمای ایران و جهان که مارتین اسکورسیزی، او را نماینده عالی‌ترین سطح هنر در سینما معرفی می‌کرد از اسفند سال ۹۴ تا اوایل اردیبهشت ۹۵ به دلیل انجام چند عمل جراحی در ناحیه روده در بیمارستان بستری شده بود و در ماه‌های اخیر هم چندین بار به بیمارستان مراجعه کرده بود، سرانجام بنا به تصمیم خودش هشتم تیر برای تکمیل مراحل درمان به پاریس رفت.

استاد کیارستمی در هفتم اردیبهشت هنگام ترخیص از بیمارستان در آخرین گفت‌وگویش اظهار کرد: من امروز از بیمارستان مرخص می‌شوم، اما این مرخصی به معنای بهبودی کامل نیست. ۵۰ روز در بیمارستان بوده‌ام و امیدوارم بتوانم پروسه بهبودی‌ام را در خانه ادامه دهم. گفته می شود اشتباهات رخ داده در مداوای او در بیمارستان های تهران، یكی از علل اصلی حاد شدن بیماری منجر به فوت استاد كیارستمی بوده است به نحوی كه چند روز پیش یكی از سایت های قدیمی ایران، عزیمت كیارستمی به پاریس را به «فرار از ایران و بیمارستان هایش» ارزیابی كرد.



کیارستمی در کنار مارتین اسکورسیزی
اسکورسیزی کیارستمی را نماینده عالی‌ترین سطح هنر در سینما معرفی می کرد.


کیارستمی در کارنامه‌ی فیلم‌سازی‌اش ساخت فیلم‌های کوتاه «نان و کوچه»، «زنگ تفریح»، «تجربه»، «دو راه حل برای یک مساله» و .. و فیلم‌های بلند «گزارش» ۱۳۵۶، «اولی‌ها» ۱۳۶۲، «خانه‌ی دوست کجاست؟» ۱۳۶۵، «مشق شب» ۱۳۶۶، «کلوزآپ، نمای نزدیک» ۱۳۶۸، «زندگی و دیگر هیچ» ۱۳۷۰، «زیر درختان زیتون» ۱۳۷۳، «طعم گیلاس» ۱۳۷۶، «باد ما را خواهد برد» ۱۳۷۷، «ABC آفریقا» ۱۳۷۹ را دارد.

آخرین اظهارات كارگردان فقید سینمای ایران:




حمیدرضا صدر منتقد سینما در كافه سینما نوشت: یگانه بودن عباس کیارستمی قصه نیست، اغراق هم نیست. او بی هیچ تعارف و مداهنه ای شاخص ترین فیلمساز ایران بود که سینمای این مرز و بوم را به سراسر جهان برد. از آسیا تا اروپا و از آمریکا تا اقیانوسیه. آثار او قاره ها را دور زدند و شیفتگان خود را پیدا کردند. او در روزگارانی تب زده و لبالب از خشونت از زندگی حرف زد. او فیلمسازان و قصه‌های پرشماری را در سینمای ایران به دنبال خود کشید. در فیلم های او زندگی جاری بود. آدم های آثار کیارستمی به دنبال زندگی، عشق و محبت بودند. پسرک خانه دوست کجاست برای یافتن رفیقش از دل دشواری ها می گذشت. فیلمساز زندگی و دیگر هیچ برای یافتن شخصیت های خانه دوست کجاست راهی سرزمین های زلزله زده می شد. شخصیت اول طعم گیلاس در برزخ خودکشی و زندگی سرانجام به زندگی چنگ می زد.

کیارستمی در فیلم ای.بی.سی آفریقا در سرزمین لبالب از فقر و نکبت به دنبال زندگی گشت. زوج کپی برابر اصل در تب و تاب گفت و گوهای تمام نشدنی شان به دنبال محبت و عشق از دست رفته بودند.  وداع ناگهانی عباس کیارستمی همه ما را میخکوب کرد. جایگاه او در سینمای ایران ورای جوایزش در خارج از مرزهای کشورش می‌رود. قرار نبود او این قدر زود ما را ترک کند. قرار نبود این چنین شتابان دست تکان داده و از میان ما برود. نام یکی از فیلم‌هایش "زندگی ادامه دارد" بود... جای او خالی است. جای او خالی خواهد بود. همیشه. خیلی زود ما را ترک کردی عباس کیارستمی

 

ی‎تفاوتی صداوسیما به درگذشت مرد جاودانه‎ی تاریخ سینمای جهان

حق کیارستمی در صداوسیمای ایران یک خط زیرنویس بود؟
کد مطلب : 110943
گروه فرهنگی: رسانه های مطرح جهان از روزنامه ها و خبرگزاری های معتبر گرفته تا شبکه های رادیو و تلویزیونی شب گذشته خبر درگذشت فیلمساز مطرح کشورمان عباس کیارستمی را "پوشش ویژه" دادند تا بار دیگر به همگان ثابت شود که داشته هایی در فرهنگ این کشور وجود دارد که تا آخرین لحظه از چشم خیلی ها غافل می ماند.
 
حق کیارستمی در صداوسیمای ایران یک خط زیرنویس بود؟
 
 
 
صداوسیما، با آن همه ادعا تا آخرین لحظات نسبت به اعلام خبر درگذشت این هنرمند برجسته جهانی سکوت کرد و با تاخیر فراوان در ابتدا به یک زیرنویس در شبکه خبر اکتفا کرد. این همه تنگ نظری و بی تفاوتی نسبت به درگذشت مردی که در تاریخ سینمای جهان جاودانه شده است از کجا ناشی می شود؟ 
صداوسیما چطور می تواند نسبت به اعلام فوری خبر درگذشت هنرمندی که تا آخرین لحظات عمر نسبت به کشورش وفادار بود و با آثار شاعرانه و هنرمندانه اش باعث شهرت جهانی سینمای ایران شده بود، بی تفاوت باشد؟ شاید در آن سازمان عریض و طویل کمتر کسی کیارستمی را می شناخته است؛ درست همانند پزشکی که محمد شیروانی گفته بود کیارستمی را نشناخته و با بی تفاوتی عمل جراحی اش را به دستیارش سپرده بود. این کوتاهی ها، این بی تفاوتی ها دستاوردی جز کاهش شدید اعتماد مردم نسبت به این رسانه ی مدعی ندارد و مردم توقع دارند صداوسیما قدر بزرگانی چون کیارستمی که باعث اعتلای نام ایران و هنر ایرانی در جهان بودند را بداند.

 
به قول رضامیرکریمی، سینماگر مطرح کشورمان که برای او نوشت: «سلام استاد عباس کیارستمی،خسته نباشی، خانه ات آباد که سینمای ما را آباد کردی . پرسیدم اگر نباشی دلت برای چه چیز اینجا تنگ می شود، گفتی برای تغییر فصل ها، برای پاییز بعد از تابستان، و برای بهار پس از زمستان. حالا دل سینمای جهان در فصل های پی در پی بی تو تنگ می شود و تو آسوده و بی درد و آرام باش، که رسیدی، و خانه دوست همان جاست.»

 
ما هم در این لحظه فقط می توانیم بگوییم استاد کیارستمی مهربان، خانه ات آباد، روحت شاد که تو رفتی و ما ماندیم با این مدعیان اخلاق که در رسانه شان تا توانستند نسبت به هنرمند بزرگی چون شما بی تفاوت بودند. رسانه ای که حتی این "رسالت حرفه ای" را برای خود قائل نبود تا در شبی که خبر درگذشت این هنرمند برجسته در شبکه های اجتماعی دست به دست می چرخید و شایعات مختلفی شنیده می شد، به مردم فرهنگ دوست کشورش احترام بگذارد و اطلاعات به روز به آنها منتقل کند.
بستن http://www.modarair.com/news/فرهنگ-و-هنر/1395-04-15-14-40-21.html
مطالب مرتبطمطالب مرتبط:
بازديد کل : 497430     
تمام حقوق مادی و معنوی محفوظ و متعلق به سايت بنياد مدارا و تدبير مردم ایران ( تأسیس: سال 1384 ) می باشد.
نام شما:
ایمیل مقصد: