این شاعر  با ابراز تسلیت برای درگذشت سیمین بهبهانی گفت: تمام جامعه هنری از درگذشت سیمین بهبهانی متاثر است و حتی افرادی که با سیمین بهبهانی آشنایی ندارند و تنها او را دورادور می‌شناختند از این واقعه ناراحت هستند. او با اشاره به جایگاه سیمین بهبهانی در شعر معاصر ایران، افزود: جایگاه سیمین بهبهانی جایگاهی والا در شعر و ادبیات معاصر ایران است و کارهای ماندگاری از او در شعر معاصر باقی مانده است. البته هنر هیچ‌گاه سترون نیست و بزرگان می‌آیند و می‌روند و جوانان جای آن‌ها را می‌گیرند. شاید در هیچ ذهنی تصور این نمی‌رفت که پس از 50 یا 70 سال از درگذشت شیخ اجل شخصیتی همچون حافظ با چهره‌ای جهانی در شعر ایران‌زمین پدید آید.

این شاعر با اشاره به ویژگی‌های شعر سیمین بهبهانی ادامه داد: سیمین بهبهانی یک چهره متشخص در غزل معاصر ایران دارد و این چهره‌ها در تاریخ ایران کم هستند. البته نمی‌گویم که ایشان به اندازه حافظ و سعدی هستند و اگر کسی هم این‌گونه صحبت کند اشتباه است ولی در شعر معاصر ایران او چهره و غزلی متشخص داشت. احتشامی با بیان این‌که اولین غزل‌های سیمین نیز نشان از توانایی او داشت، اضافه کرد: از سال 1342 به بعد دفتر شعر «مرمر» منتشر شد و غزل ستاره دیده فروبست و... بر زبان‌ها جاری شد. باید شاعر بسیار توانمند باشد تا در غزل شعری بسراید که در میان مردم عادی و کوچه و بازار رونق بگیرد.

او با تاکید بر روانی غزل‌ها در شعر سیمین، اظهار کرد: عمق و زیبایی و ژرفایی اشعاری که سیمین داشت از ادبیات کهن وام گرفته بود و حتی هنوز هم به دنبال اوزان مطرود و نامطبوع ادبیات قدیم بود که کارش را عالی و شایسته می‌ساخت. احتشامی با بیان این‌که هم‌اکنون جوانان در شعر فعال هستند و پس از انقلاب آثار خوبی را پدید آورده‌اند گفت: امیدوارم این جوانان جای چنین استادانی را بگیرند البته تا سال‌های سال جای سیمین بهبهانی در ادبیات ما خالی خواهد بود ولی من با استعدادی که در جوانان می‌بینم این اتفاق خواهد افتاد

گروه فرهنگي: سیمین بهبهانی بامداد امروز (سه‌شنبه) بر اثر ایست قلبی و تنفسی دار فانی را وداع گفت.علی بهبهانی، پسر ارشد سیمین بهبهانی گفت: با همه تلاش پزشکان، متأسفانه ساعت یک بامداد مادرم درگذشت. او افزود: حال مادر دیروز عصر اندکی بهتر شده بود و ما فکر می‌کردیم او متوجه اتفاقات اطرافش است اما متأسفانه مثل شعله شمع که بالا می‌گیرد و بعد خاموش می‌شود، ساعت یک بامداد از بیمارستان خبر دادند که او درگذشته است. علی بهبهانی گفت: در حال تصمیم‌گیری برای انتخاب محل آرامگاه مادر هستیم و در حال حاضر نیز پیکر او در سردخانه بیمارستان است. خبر درگذشت سیمین بهبهانی از سوی کادر بیمارستان محل بستری او نیز تأیید شد.

سیمین بهبهانی از 15 مردادماه به کما رفت و در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان بستری بود. به دنبال بستری شدن این شاعر غزل‌سرا، پیش‌تر شایعاتی زودهنگام از درگذشت او در برخی رسانه‌ها انتشار یافته بود که از سوی خانواده بهبهانی تکذیب شد. سیدعباس صالحی، معاون فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، به همراه افشین علاء و فاطمه راکعی برای عیادت از این شاعر به بیمارستان رفتند. مهدی قزلی، مدیر بنیاد شعر و ادبیات داستانی، نیز در این دیدار حضور داشت. سیمین بهبهانی‌ زاده‌ 28 تیرماه سال 1306 در تهران، به خاطر سرودن غزل فارسی در وزن‌های بی‌سابقه به «نیمای غزل» معروف است.

سیمین خلیلی معروف به «سیمین بهبهانی» فرزند عباس خلیلی (شاعر، نویسنده و مدیر روزنامه اقدام) بود. او ابتدا با حسن بهبهانی ازدواج کرد و به نام خانوادگی همسر خود شناخته شد ولی پس از او با منوچهر کوشیار ازدواج کرد. سیمین که در سال ۱۳۳۷ وارد دانشکده حقوق شد، سال‌ها در آموزش و پرورش با سمت دبیری کار کرد.

«سه‌تار شکسته»، «جای پا»، «چلچراغ»، «مرمر»، «رستاخیز»، «خطی ز سرعت و از آتش»، «دشت ارژن»، « گزینه اشعار»، «آن مرد، مرد همراهم»، «کاغذین‌جامه»، «کولی و نامه و عشق»، «عاشق‌تر از همیشه بخوان»، « شاعران امروز فرانسه»، «با قلب خود چه خریدم؟»، «یک دریچه آزادی»، «مجموعه اشعار» و «یکی مثلا این‌که» از جمله کتاب‌های منتشرشده توسط این شاعرند.

دوباره می سازمت وطن
دوباره مي سازمت وطن!
اگر چه با خشت جان خويش
ستون به سقف تو مي زنم،
اگر چه با استخوان خويش
دوباره مي بويم از تو گُل،
به ميل نسل جوان تو
دوباره مي شويم از تو خون،
به سيل اشك روان خويش
دوباره، يك روز آشنا،
سياهي از خانه ميرود
به شعر خود رنگ مي زنم،
ز آبي آسمان خويش
اگر چه صد ساله مرده ام،
به گور خود خواهم ايستاد
كه بردَرَم قلب اهرمن،
ز نعره ي آنچنان خويش
كسي كه « عظم رميم» را
دوباره انشا كند به لطف
چو كوه مي بخشدم شكوه ،
به عرصه ي امتحان خويش
اگر چه پيرم ولي هنوز،
مجال تعليم اگر بُوَد
جواني آغاز مي كنم
كنار نوباوگان خويش
حديث حب الوطن ز شوق
بدان روش ساز مي كنم
كه جان شود هر كلام دل،
چو برگشايم دهان خويش
هنوز در سينه آتشي،
بجاست كز تاب شعله اش
گمان ندارم به كاهشي،
ز گرمي دمان خويش
دوباره مي بخشي ام توان،
اگر چه شعرم به خون نشست
دوباره مي سازمت به جان،
اگر چه بيش از توان خويشگروه فرهنگي: محمود دولت‌آبادی گفت: سیمین بهبهانی در همه حال شاعری بود که به این کشور می‌اندیشید.این نویسنده در پیام تسلیتی در پی درگذشت سیمین بهبهانی، نوشته است: «درگذشت شاعر غزل‌سرای کشور را به خانواده، همه دوستان، دوستدارانش و به‌خصوص بانوان ایران تسلیت می‌گویم. او در همه حال شاعری بود که به این کشور می‌اندیشید و به آرزوهای خودش. امیدوارم که زندگی پربار او به عنوان امانتی نزد دوستدارانش زنده باقی بماند و می‌ماند.»گروه فرهنگي: سخن‌گوی فارسی‌زبان وزارت خارجه آمریکا به درگذشت سیمین بهبهانی واکنش نشان داد.آلن ایر در صفحه شخصی‌اش نوشته است: «بانوی غزل،‌ سیمین بهبهانی درگذشت. این شیرزن از مفاخر سرزمین ایران و ادبیات جهانی بود. روحش شاد و یادش گرامی باد!» او در ادامه نیز شعر «دوباره می‌سازمت وطن!» این شاعر را آورده است. سیمین بهبهانی این شعر را به سیمین دانشور - نویسنده فقید - تقدیم کرده بود.

سیمین بهبهانی‌ زاده‌ی سال 1306 در تهران است و از میان آثار او می‌توان به «سه‌تار شکسته»، «جای پا»، «چلچراغ»، «رستاخیز» و «یک دریچه آزادی» اشاره کرد. این شاعره پرآوازه کشورمان 28 تیر 1306 خورشیدی در تهران به دنیا آمد. نام خانوادگی خود او خلیلی و فرزند عباس خلیلی (شاعر و نویسنده و مدیر روزنامه اقدام) و نبیره حاج ملاعلی خلیلی تهرانی بود و پدرش به دو زبان فارسی و عربی شعر می گفت و 1100 بیت از ابیات شاهنامه فردوسی را به عربی ترجمه کرده و رمان نویس هم بود.

بهبهانی در 1348 به عضویت شورای شعر و موسیقی در آمد. سیمین بهبهانی به بانوی غزل شهرت داشت و به خاطر تسلطی که بر اوزان شعر فارسی داشت و وزن های جدیدی که خود ایجاد کرده بود، مورد استقبال سازندگان آثار موسیقایی قرار گرفت. او عضو کانون نویسندگان نیز بود. او قالب های کهن را در شکل تازه و با مضامین مدرن عرضه می کرد و به دلیل خلاقیت در این امر٬ «نیمای غزل» لقب گرفت.

سه تار شکسته٬ جای پا٬ چلچراغ٬ مرمر٬ رستاخیز٬ خطی ز سرعت و از آتش٬ دشت ارژن٬ آن مرد، مرد همراهم٬ کاغذین جامهٔ٬ کولی و نامه و عشق٬ عاشق تر از همیشه بخوان٬ شاعران امروز فرانسه و با قلب خود چه خریدم از جمله آثار این نویسنده و شاعر است.